Dok jedni preživljavaju, u BiH ima i onih koji na dobar zalogaj i kapljicu troše pravo bogatstvo
Dok polovina građana bukvalno živi na ivici gladi, a mnogi preživljavaju zahvaljujući obrocima iz javnih kuhinja ili komadu hljeba pronađenom u kontejneru, u BiH ima i onih koji na dobar zalogaj i kapljicu troše pravo bogatstvo.
Tako, prema podacima Spoljnotrgovinske komore BiH, godišnje uvezemo nekoliko desetina miliona KM kavijara, viskija, skupocjenih vina, lososa, jastoga, egzotičnih orašastih plodova, te raznih drugih gastronomskih poslastica.
Na vina i viski za samo godinu dana skršimo više od 30 miliona KM, dok kokosovih i brazilskih oraha, te ostalih orašastih plodova pojedemo 13 miliona, a egzotičnog voća 5,5 miliona KM.
Na dimljenu ribu i losos potrošimo više od dva miliona KM, kolika je i vrijednost uvezenog jastoga, rakova, škampi i kozica. Za godinu dana pojedemo i dagnji, sipe, hobotnica, lignji koje nas koštaju oko pet miliona KM, a tu je i 200 kilograma kavijara i njegove zamjene.
Činjenica je da dio pomenutih “luksuzarija” završi u najeltnijim restoranima u BiH, dok dio zasigurno nađe put do trpeza onih koji ne prezaju od iznosa od kojih se “običnom” čovjeku bukvalno zavrti u glavi!
Međutim, ni ta vrtoglavica ne treba pretjerano da čudi, s obzirom na to da u BiH svake večeri njen svaki šesti stanovnik zaspi gladan?! A to je armija onih koji preživljavaju sa tri marke dnevno, od čega im, ma koliko “stezali kaiš”, nikako ne može da pretekne za kakvu-takvu večeru, piše portal Srpska Info.
Među onima koji za kavijar, jastoge i “gorgonzolu” najvjerovatnije nikad nisu ni čuli je skoro pola miliona nezaposlenih, koji polako gube pojam i šta to bjehu junetina ili svinjetina, pa čak i one najnekvalitetnije prerađevine od mesa.
U krajnje nezavidnoj poziciji je i oko 30.000 građana koji preživljavaju zahvaljujući jednom obroku iz javne kuhinje.
Svi oni uglavnom tamane hljeb i makarone, dok meso, mliječne proizvode, voće i povrće uglavnom samo sanjaju! To potvrđuju i istraživanja renomiranih svjetskih organizacija i institucija, prema kojima stanovnik BiH u prosjeku godišnje potroši 110 kilograma hljeba, a građanin EU tek 35 kilograma. S druge strane, u RS i BiH se po glavi stanovnika pojede 28 kilograma mesa – u prosjeku 76 grama dnevno, u odnosu na zemlje EU, čiji građanin u svojoj ishrani godišnje “slisti” čak 91 kilogram.
Takođe, većina ljudi u BiH uglavnom jede piletinu koja košta 5,5 KM i salame od tri KM, zbog bijede zatvarajući oči pred činjenicom da su te namirnice pune vode, aditiva, pa čak i, kako se opravdano vjeruje, otpadaka koje je u Evropi grehota davati i životinjama.
Većina građana BiH, za razliku od sipa i hobotnica, tek katkad sebi može da priušti i koji kilogram oslića po cijeni od pet KM, čiji se komadi, međutim, zbog “prezasićenosti” ledom prilikom prženja skupe bar za jednu polovinu.
I trgovci potvrđuju da građani koji se snabdijevaju u malim radnjama, već odavno u širokom luku zaobilaze skupe proizvode.
– Platežna moć ljudi je sve slabija, tako da je za njih kupovina postala prava noćna mora, jer ponekad nemaju para ni za najosnovnije namirnice. Oni u sve većoj mjeri kvalitet nadomeštaju kvantitetom, što znači da pazare veće količine jeftinije robe. Skupu kozmetiku gotovo da i ne gledaju, a nerijetko se dešava da kupuju po dva jajeta, nekoliko krompira, nekoliko voćki… Uglavnom se interesuju za jeftinije suhomesnate proizvode i tjesteninu koja nije skupa, dok kvalitetnijim, odnosno uvoznim proizvodima, uglavnom i ne prilaze – naglašavaju trgovci.
U udruženjima za zaštitu potrošača kažu da je kupovina pomenute luksuzne i nadasve preskupe hrane privilegija malog broja građana, koji i u vremenima dok desetine hiljada građana preživljava zahvaljujući besplatnom obroku u javnoj kuhinji, žive kao “bubreg u loju”!
– Iskreno, mislim da među onima koji kupuju kavijar, sipe i hobotnice ima i onih koji to rade samo da bi o tome pričali! Međutim, ima i onih gurmana koji jednostavno vole da jedu pomenute namirnice, a mogu sebi to da priušte. U svakom slučaju, žalosno je da u BiH, gdje svaki šesti stanovnik zaspi gladan, jedan sloj potroši desetine miliona na namirnice koje su i u razvijenijim evropskim državama pravi luksuz. Ipak, tu se malo šta može popraviti. Oni koji su bogati biće to i u budućnosti, dok siromašni tonu sve dublje, mukotrpno radeći da obezbijede samo ono najosnovnije za preživljavanje – ističu u ovim udruženjima.
Nekoliko istraživanja pokazalo je da u BiH živi oko 100 multimilionera, čije bogatstvo vrijedi nešto više od deset milijardi KM. Tu je i 525 milionera, a riječ je o stanovnicima koji na svojim računima u komercijalnim bankama u BiH imaju po milion KM i više.
Ne štedimo ni na automobilima
Za deset najskupljih limuzina koje su za nepunu godinu uvezene u BiH, građani su iskeširali cijelih 3,1 miliona KM. Najskuplji automobile sa uvoznim dadžbinama koštao je 450.000 KM, a riječ je o „Ferariju 488 Spider F 142“.
Na drugom mjestu je „Tesla motors S 002“, koji je plaćen 362.000, dok se na trećoj poziciji najskupljih uvezenih limuzina našao „Mercedes-Maybach S 500, 4Matic“ koji je koštao nešto više od 330.000 KM.
Za godinu dana uvoz dijamanata je porastao sa 166.000 na 4,7 miliona KM, a uvoz dragog kamenja sa pola miliona na 9,5 miliona KM.
